news:

cover page: Belfry of Bruges

news: Once you have traveled, the voyage never ends, Pat Conroy


13 Οκτ 2017

Kathmandu

The Life in Kathmandu (youtube)
Best practice for Pazari (youtube)
Tihar, the festival of lights
Swayambhunath Stupa, ο ιερός λόφος
Patan Durbar Square, η δεύτερη ιερή πόλη
Bhaktapur Durbar Square, η τρίτη ιερή πόλη
Νεπαλέζικες φυσιογνωμίες
Τα Μοναστήρια και εγώ

Το ενδιαφέρον για ενα ταξίδι στο Νεπάλ αρχίζει βασικά προτού ξεκινήσεις. Εκεί, που στη Δευτεροβάθμια Υγειονομική Υπηρεσία σε βομβαρδίζουν με εμβόλια και χάπια υψομέτρου, ενώ καποιες πληροφορίες και συμβουλές θεωρούνται υπερβολικές. Μετά έρχονται οι διατυπώσεις και η οργάνωση του ταξιδιού μέσω κάποιου ταξιδιωτικού γραφείου, αλλά και η έκδοση του εισιτηρίου. Και όταν θα έχεις τελειώσει με όλα τα γραφειοκρατικά, αρχίζει η προετοιμασία του σακιδίου. Τι να βαλω μεσα και τί να αφήσω, πόσα κιλά επιτρέπεται να μεταφέρω μαζί μου. Τι καιρό και πόσο κρυο θα κανει σε υψόμετρο 5000μ, ενώ διαβάζεις βιβλία για την ασθένεια του υψομέτρου και τη σταδιακή προσαρμογή. Μετά έρχεται το διατροφικό. Η χλωρίδα του εντέρου μας είναι διαφορετική από εκείνη των νεπαλέζων και ενδεχομένως να συμπεριφέρεται διαφορετικά σε εμας τους Ευρωπαίους. Άλλωστε φαινόμενα διάρροιας έχουν αναφερθεί από πολλούς επισκέπτες. Έτσι εφοδιαζόμαστε με ξηρούς καρπους που θα τους χρειαστούμε τις πρώτες μέρες προσαρμογής όσο αργότερα και στο trekking. Ναι! Αυτός είναι και ο τελικός σκοπός του ταξιδιού. 

Βουδιστικός ναός στο κέντρο της Κατμαντού
Παγόδα στην kathmandu durbar square

Kakeshwor Temple
Temple in Kathmandu durbar square

Οι προετοιμασίες του ταξιδιού έχουν πολύ πληροφόρηση από το Διαδίκτυο. Επισκέπτεσαι το tripadvisor που δίνει σημαντικές πληροφορίες για το τι θα συναντήσεις αλλά και τι να επισκεφτείς. Η Κατμαντού είναι μια τεράστια πόλη των 4,5 εκατομμυρίων κατοίκων που εκτείνεται σε μια έκταση 50 τετρ χλμ και βρίσκεται σε υψόμετρο γύρω στα 1400μ. Φανταστείτε πόσο πυκνοκατοικημένη είναι σε σύγκριση με την αθηνα. Η Κατμαντού, σε πολύ μικρότερη έκταση, έχει δεκαπλάσιο πληθυσμό.

εμπορικός δρόμος στην Thamel
Πλατεία στην περιοχή Thamel

Οροσειρά των Ιμαλαίων
Τα βουνά της είναι όμως το μεγαλείο της. Όπως μου λένε οι ντόπιοι, σε μια λωρίδα 150 χλμ, το υψόμετρο ξεκινά από τα 100μ και φτάνει στα 8000μ, ενώ τα βουνά, γύρω από την Κατμαντού με υψόμετρο 2700μ, θεωρούνται λόφοι. Απορώ πώς ο Δίας δεν αποφάσισε να εγκατασταθεί σε αυτά τα ψηλά βουνά και προτίμησε τον Όλυμπο. Φαίνεται ότι εδώ δεν θα μπορούσε να ερωτοτροπεί τόσο συχνά, θα είχε δυσκολίες να δικαιολογηθεί σε μια κάστα ιερέων που αποτελούν και συντηρούν την ινδουιστική αντίληψη των γήινων πραγμάτων: όταν δηλαδή οι δυτικοί ανέπτυσσαν τη βιομηχανική επανάσταση, οι Ινδοί είχαν προχωρήσει προ πολλού στην πνευματική ανάταση στηριζόμενοι στα ιερά τους βιβλία, τις Βέδες, αλλά και στη διδασκαλία των πνευματικών τους δασκάλων, δηλαδή τους γκουρού. 

Η κατοικία των Κumari
Η είσοδος για την kaτοικία των Kumari

Επίσης, ο Δίας βιάστηκε να γεννηθεί. Αν γεννιόταν γύρω στο 10ο αιώνα θα είχε συναντήσει τις Kumari (ή Kumari Devi) που είναι προεφηβικά κορίτσια και επιλέγονται ως εκπρόσωποι της θεϊκής ενέργειας στην Ινδουιστική θρησκεία. Ο όρος Kumari προέρχεται από τη σανσκριτική λέξη Kaumarya που σημαίνει «παρθένα» και ήταν προσωνύμιο της θεότητας Ντάργκα όταν ήταν παιδί. Άλλο που δεν θα ήθελε επομένως ο Δίας, να τον αντιπροσωπεύει μια παρθένα. Εδώ δεν γλύτωσαν η Ευρώπη, η Νιόβη, η Ιώ, η Δανάη (που γέννησε τον Περσέα), η Σελήνη, η Καλλιστώ (από την οποία γεννήθηκε ο γενάρχης των Αρκάδων), η Ταϋγέτη (που έφερε στον κόσμο τον Λακεδαίμονα) και η Λύδα (που γέννησε τους Διόσκουρους και την ωραία Ελένη)… οι Kumari θα γλίτωναν από τον πόθο του Δια για θνητές γυναίκες. Όταν οι Kumari κυκλοφορούν δημόσια, απαγορεύεται να τις φωτογραφίσεις.

From KEC a view to Kathmandu and to Himalaya
Στο Νεπάλ και στην ευρύτερη περιοχή δεν μιλάνε για βουνά αλλά για «κατοικία του χιονιού». Έτσι, συντίθεται και η λέξη Ιμαλάια από τις λέξεις hima (χιόνι) και ālaya (κατοικία) δημιουργώντας τη σανσκριτική φράση himālaya. Το εκτεταμένο συγκρότημα των Ιμαλαΐων περιέχει 140 βουνοκορφές της Γης, που είναι υψηλότερες από 7000μ και βέβαια την υψηλότερη όλων, το Έβερεστ (8.848 μ.), όνομα που δόθηκε προς τιμή του χαρτογράφου της Βρετανικής Αυτοκρατορίας στις Ινδιες Sir George Everest. Από εδώ ξεκινούν τρία από τα μεγαλύτερα ποτάμια συστήματα του πλανήτη και συνδέουν θρησκεία, πολιτισμό και επηρεάζουν αισθητά τη ζωή δισεκατομμυρίων ανθρώπων από όπου και αν διέρχονται: ο Ινδού, ο Γάγγης-Βραχμαπούτρα και ο Γιανγκτσέ.  Λόγω του μεγέθους και της έκτασής τους, τα Ιμαλάια αποτέλεσαν φυσικό εμπόδιο στις μετακινήσεις των λαών για χιλιάδες χρόνια. Έτσι, απετράπη η ανάμειξη φυλών από την Ινδια στην Κίνα, με αποτέλεσμα να αναπτυχθούν διαφορετικές κοινωνικές συνήθειες, γλωσσικά ιδιώματα και ήθη μεταξύ τους και όλα αυτά να οδηγήσουν σε πολιτικές διαμάχες Ινδίας και Κίνας και να διεκδικούν το Νεπαλ η κάθε χωρία για λογαριασμό της. Η οροσειρά επίσης δυσχέραινε σε μεγάλο βαθμό το εμπόριο, αλλά και εμπόδιζε στρατιωτικές εκστρατείες πέρα από αυτή, όπως την περίοδο κυριαρχίας του Τζένγκις Χαν, ο οποίος δεν μπορούσε να επεκταθεί νότια των Ιμαλαΐων. Αυτά τα βουνά τα επισκέπτονται χιλιάδες ορειβάτες κάθε χρόνο κάνοντας το Νεπάλ τον 23ο τουριστικό προορισμό παγκοσμίως.


Teleju Temple
Teleju Temple

Narayanhiti Palace Museum
Το Νεπαλ εχει αεροπορική σύνδεση με μερικές μόνο χώρες. Από πλευράς Ευρώπης το προσεγγίζεις μέσω Κωνσταντινούπολης, Νέο Δελχί, Ντουμπάι και Ντόχα. Οι τουρκικές αερογραμμές δεν είναι μονο αξιόπιστες αλλά έχουν και το πλουσιότερο, μεγαλύτερο και άνετο lounge από όσα έχω επισκεφτεί. Αν και η βραδινή πτήση, από Κωνσταντινούπολη για Κατμαντού, ξεκίνησε στην ώρα της, η απογείωση έγινε μετά από 1ω30λ. Δίκιο έχει ο Σουλτάνος να φωνάζει για μεγαλύτερο αεροδρόμιο. To Airbus A330 ήταν γεμάτο από κόσμο, γύρω στα 370 άτομα, σχεδόν όλοι ορειβάτες. Και το ταξίδι άρχισε με τους καλλίτερους οιωνούς: μου δώσανε θέση στη business class. Αυτό σημαινει μία επτάωρη χλιδή, όσο κρατούσε και η πτήση μας. Ο ύπνος, σε τέτοιες πτήσεις, είναι σχετικό. Μέχρι να τελειώσει το σερβίρισμα, μέχρι να αρχίσει το πρωινό και μέχρι να ετοιμάσεις τη φωτογραφική μηχανή για τις πρώτες φωτογραφίες, σου μένουν λιγότερο από 3 ώρες για να κλείσεις τα ματια και να ονειρευτείς τις ψηλές κορυφές των Ιμαλαίων (Annapurna, Dhaulagiri, Everest) που με το ύψος τους σχίζουν στην κυριολεξία τον ουρανό... τόσο ψηλα είναι τα βουνά, κάτι πρωτόγνωρο για τους ευρωπαϊκούς λαούς που βλέπουν κορυφές γυρω στα 3500-4000μ.

Τhamel... το εμπορικό κέντρο
Ποιά είναι η τηλεφωνική σας γραμμή;
Τουκ-Τουκ και δημόσια λεωφορεία
















Σε λίγο σε περιμένει η προσγείωση. Υπάρχει μόνο ένας αεροδιάδρομος από νότια προς βορρά, ενώ το αεροδρόμιο βρίσκεται σχεδόν μέσα στην πόλη. Για την προσγείωση, το αεροπλάνο γλύφει τις παρυφές των διπλανών λόφων, σε υψόμετρο 2700μ, με πυκνη βλάστηση μέχρι την κορυφή, όπου εκει υπάρχουν μικρά οροπέδια που οι κάτοικοι καλλιεργούν τα προϊόντα τους.
Πιάτσα ταξί
Μιλάμε για φτωχούς ανθρώπους, και η χώρα ως μοναδικό εισόδημα έχει το τουριστικό συνάλλαγμα. Τίποτε άλλο. Το αεροπλάνο ακολουθεί ένα δίαυλο που δεξια και αριστερα υπάρχουν βουνα ψηλότερα και η προσγείωση σε έναν αεροδιάδρομο, που καλλίτερο έχω δει στα σίγουρα.  Για την έκδοση της βιζας (40$) χρειάζεται να συμπληρώσεις αίτηση με μια φωτογραφία, ίσως για να σε …θυμούνται, αφού έτσι και αλλιώς σκαναρουν το διαβατήριό σου. Στην παραλαβή των βαλιτσών γίνεται ένας μικρός πανικός. Δεν ξερεις βασικα που να ψάξεις για τις βαλίτσες σου. Μου θύμισε λίγο το αεροδρόμιο Ηρακλείου τη δεκαετία του 80!!! Βγαίνοντας προς την έξοδο, ένας βαριεστημένος τελωνειακός σου κανει νόημα να περάσεις χωρίς έλεγχο… και εκει που λες ..τελείωσα να σου ο πραγματικός έλεγχος. Δυο τυποι με στολή σου ζητάνε τα αποκόμματα για να τα ταυτίσουν με εκεινα που έχουν οι βαλίτσες. Δεν λέω, καλός ο έλεγχος... σκέπτομαι όμως ότι εγω τα πεταω αμέσως τα αποκόμματα μόλις πάρω τις βαλίτσες μου… ευτυχώς με είχαν προειδοποιήσει άλλοι συνταξιδιώτες.

Μπογιές για το φεστιβαλ Tihar
Κορόμηλα σε αφθονία
Γυρίσματα ταινίας
ναι!! αυτήν θέλουμε για την ΕΛΑΣ

Μόλις που βγαίνεις και παίρνεις ένα ταξί ΤΑΤΑ (ινδικής κατασκευής αλλά μηχανολογικά το ίδιο όπως τα Trabant της πρώην ανατολικής Γερμανίας) σε μεταφέρει μέσα από μια δαιδαλώδη κίνηση με βεσπες, φορτηγα φουγάρα στο καυσαέριο πανω σε χωματόδρομους με ίχνος ασφάλτου στο ξενοδοχείο. Γίνεσαι φούμο καπνισμένος. Εκεί ηρεμείς γιατί οι συνθήκες είναι ανθρώπινες, ενώ το προσωπικό είναι τόσο εξυπηρετικό και ευγενικό όσο πουθενά αλλού. Πέφτεις ξερός στον ύπνο γιατί συμπλήρωσες 28 ώρες αϋπνίας.

Χώρος για τους διανοούμενους
Λαική σε 24ωρη βάση

1 μηλο κοστίζει 100 ρουπίες (1$)
Μπαρμπέρης με σούπερ κινητό

Ξυπνας και αρχίζεις να ανιχνεύεις το λαβύρινθο του ξενοδοχείου, όπως κανουν οι γάτες στο νεο τους περιβάλλον. Δίπλα σου περνούν σακίδια, μπότες και χαμογελαστοί τουρίστες. Μιλούν όλες τις γλώσσες του κόσμου, δεν καταλαβαίνεις τί λένε, εκτός απο δύο λέξεις: Annapurna και Everest. Ειναι οι ορειβάτες που σε λίγο θα ξεκινήσουν την πορεία τους για τα 4000 ακόμη και τα 5000μ. Άλλοι επιστρέφουν απο τις μεγαλες πορείες και διηγούνται τις εμπειρίες στην κατοικία του χιονιού!!!

Στο Νεπαλ οδηγούν με το βρετανικό σύστημα (δεξιά το τιμόνι και αντίστροφη πορεία στους δρόμους) όπως και σε όλες τις βρετανικές αποικίες. Όμως το Νεπάλ ποτέ δεν υπήρξε βρετανική αποικία. Ήταν προσκολλημένο στην Ινδια (και από εκεί πήρε το οδικό σύστημα), με την οποία εχει σήμερα περισσότερο θρησκευτικές παρά πολιτικές διαμάχες. Τα σύνορα προς την Ινδία είναι ανοικτα, ενώ προς την Κίνα ερμητικά κλειστά, ίσως λόγω των Ιμαλαίων. 

Εκει υπάρχει και το Θιβετιανό ζήτημα και περιπλέκει ακόμη περισσότερο την κατάσταση. Τα νεπαλέζικα είναι διαφορετικά από τα ινδικά, αλλά οι κατοικοί του τα καταλαβαίνουν. Υπάρχουν 90 διάλεκτοι που έχουν ως βάση τα σανσκριτικά. Είναι ευγενικοί άνθρωποι και όλοι οι μορφωμένοι κατέχουν την αγγλική γλώσσα. Όσοι ζουν στην πρωτεύουσα κάνουν τον ξεναγό σε μια πόλη κατεστραμμένη από τους σεισμούς. Ήταν Απρίλιος του 2015 όταν σεισμός 8 περίπου ρίχτερ ταρακούνησε την περιοχή του Νεπάλ και το ισοπέδωσε, για να εκπληρωθεί η ρήση.. όπου φτωχός και η μοίρα του!!!! Έκτοτε η πόλη δεν έχει συνελθει. Βλέπεις κατεστραμμένα παλάτια και ινδουιστικούς ναούς και μια θλίψη σε κυριεύει. Όμως οι άνθρωποι σου φτιάχνουν αμεσως τη διάθεση. Είναι πολύ ευγενικοί.

Η Kathmandu valley εκτείνεται σε μια μεγαλη έκταση και αποτελείται βασικά από τρεις πόλεις: την κύρια πόλη της Κατμαντού (παλαιότερα ονομαζόταν Kantipur), το Patan μαζί με το Lalitpur και το Bhaktapur. Κάθε μια πολη έχει την κεντρική της πλατεία με μεγαλη ιστορία. Και οι τρεις πλατείες θεωρούνται μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO και η εισοδο κοστίζει για τους τουρίστες από 5-15$ (είπαμε πως το συνάλλαγμα είναι το μοναδικό έσοδο του Νεπάλ). Οι τρεις αυτές περιοχές περιγράφονται με πολλες λεπτομέρειες από άλλους τουρίστες στο tripadvisor.


Tihar festival of lights
We all nepali.... με αυτο το μότο ξεκινάει μια εβδομαδα φεστιβαλ φωτός στο Νεπάλ, ίσως το δεύτερο σημαντικότερο φεστιβαλ που γίνεται στη χώρα. Κι συμμετέχουμε μέσα στο πλήθος που γιορτάζουν την ινδουιστική τους ταυτότητα, όπως εμεις γιορτάζουμε το πάσχα.



Το φεστιβαλ Tihar ή Diwali έχει πολλες ομοιότητες με το δικό μας πάσχα. Είναι θρησκευτική εορτή, έχει ως κεντρικό θέμα το φως (κεριά), υπάρχουν και εδω πυροτεχνήματα, ενώ διαρκεί πέντε μέρες όσο περίπου και η Μεγάλη Εβδομάδα.  
Θα προσπαθήσω τωρα να δώσω και μια άλλη συνειρμική διάσταση (Diwali και Άγιο Φως) σε αυτες τις δυο σημαντικές γιορτές για τους λαούς τους. Η λέξη Diwali προέρχεται από τη σανσκριτική λέξη Deepavali, που σημαίνει συστάδα φωτός (row of light). Αν προφέρω τη λέξη ρόου (row) ως ρό (raw) που σημαινει ακατέργαστος, άκτιστος και τη συνδέσω με το φως (raw light) τότε λαμβάνω το άκτιστο φως, που σύμφωνα με τη Βίβλο, χρησιμοποιείται για να συμβολίσει το Θεό, την πίστη και την αγιότητα. Για τους χριστιανούς, το άκτιστο Φως συμβολίζει τη νίκη της ζωής ενάντια στο θάνατο, που ενσαρκώνεται με  την ανάληψη του Ιησού στον ουρανό. Ελπίζω να σας έπεισα!!


Και οι νεπαλέζοι έχουν τους θρύλους τους. Υπάρχουν διάφορες ιστορίες για τον εορτασμό του Tihar που χάνονται στο βάθος των αιώνων. Άλλωστε μην ξεχναμε ότι η θρησκεία τους είναι πανάρχαια. Μία από τις διάσημες ιστορίες για τον εορτασμό του Tihar σχετίζεται με το θεό Yama και την αδελφή του Yamuna. Ο Γιαμά είχε παραμείνει μακριά από την αδελφή του για πολύ καιρό. Η αδελφή του ήθελε να τον συναντήσει και έτσι ζήτησε από διάφορες πηγές να τον επισκεφθούν και να του ζητήσουν να τον επισκεφθεί. Έστειλε κοράκι, σκύλο και αγελάδα και στο τέλος έφυγε για να δει τον αδελφό της. Τον λάτρεψε με tika (ένα κόκκινο στίγμα στο μέτωπο) και mala mala, πλεξούδα απο λουλούδια στο λαιμο, όπως φοράμε και εμεις την πρωτομαγιά. Έκτοτε, οι κάτοικοι του Νεπάλ "στολίζονται" κατά τον ίδιο εορταστικό τρόπο.



Ινδουιστικός ναός σε μορφή stupa
Με αυτή τη συμπαθητική ιστορία αρχίζει το πενθήμερο θρησκευτικό φεστιβαλ που ολοκληρώνεται με τη γιορτή των κεριών. Την πρώτη μέρα του φεστιβαλ λατρεύουν τα κοράκια, τα οποία ταίζουν απο νωρίς το πρωί. τσι, όπως εμας μάς ξυπνούν οι καμπάνες, εδώ στην κατμαντού σε ξυπνάνε τα κοράκια με την ιαχή τους, κρά κρα, απο πολύ νωρίς το πρωί. Αν δεν ξέρεις, νομίζεις ότι είναι οι πρωινοί γλάροι του ατλαντικού, μάλλον απίθανο στη χώρα των Ιμαλαίων. Οι νεπαλέζοι αφήνουν διάφορα είδη τροφής έξω για να φάνε τα κοράκια, που θεωρούνται αγγελιοφόροι θανάτου. Πιστεύουν ότι το κοράκι παίρνει τα μηνύματα στο σπίτι το πρωί και γιαυτό το  λατρεύουν για να φέρει τύχη.


Η δεύτερη μέρα του Tihar είναι αφιερωμένη στον πιο πιστό φίλο τoυ ανθρώπου, το σκύλο που του βάζουν ένα κόκκινο στίγμα tika στο μέτωπο και του φορούν μια γιρλάντα απο πορτοκαλί λουλούδια (mala mala) γύρω από το λαιμό, ενώ του προσφέρουν τρόφιμα και sel roti (ένα είδος γλυκίσματος όπως τα δικά μου κουλούρια αλλά γαρνιρισμένα με λάδι). Τα αρσενικά σκυλιά τα λατρεύουν, επειδή, πιστεύεται, ότι μπορεί να προβλέψουν τον κίνδυνο και το θάνατο.



Την τρίτη μέρα του Tihar λατρεύονται οι αγελάδες, ως το τρίτο ζώο που απεστάλει στο θεό Yama. Tις αλείφουν με λάδι από σησαμέλαιο και τις φορουν γιρλάντα λουλουδιών στο λαιμό, ενώ τις ταίζουν σιταρένιο αλεύρι, χειροποίητα sel roti, ρύζι και dal. Οι μικροί μαθητές προσπαθούν να περάσουν ανάμεσα στα τέσσερα πόδια της αγελάδας. Η αγελάδα θεωρείται μητέρα στην ινδουιστική θρησκεία, καθότι για να μεγαλώσουμε πίνουμε το γάλα της.  



Την τριτη επίσης μέρα, τα μικρα παιδια (αγόρια και κορίτσια) βγαίνουν στις γειτονιές και τραγουδούν παραδοσιακά τραγούδια που ονομάζονται Bhailo, κατι σαν τα δικά μας κάλαντα.  Οι ινδουιστές καλωσορίζουν τη θεά Laxmi και πιστεύουν ότι η θεά έρχεται στο σπίτι τους αν ειναι καθαρό και φωτεινό. Το βράδυ, η θεά του πλούτου Laxmi λατρεύεται φωτίζοντας τα σπίτια με πολλά φώτα (κεριά, pala) και φωτιστικά (χριστουγεννιάτικα λαμπιόνια). Η λατρεία της θεάς σχετίζεται με αντάλλαγμα τον πλούτο.

Η τρίτη μέρα είναι και η πιο σημαντική και απο αυτή έλαβε το όνομα festival of lights. Απο το πρωι αγοράζουν μπογιές σε σκόνη (πράσινες, κόκκινες, κίτρινες, μπλε και μωβ) καθως επίσης και ένα πήλινο μικρό δοχείο (diyas) το οποίο γεμίζουν με λάδι και ένα φυτίλι που το ανάβουν τις βραδινές ώρες. Το τοποθετούν πάνω σε ένα κυκλο και τον χωρίζουν σε πέντε μέρη, που τα γεμίζουν με τις μπογιές, ενώ στην περίμετρό του γράφουν ευχές που θέλουν να πραγματοποιηθούν. Τον στολίζουν με λουλούδια (θυμηθείτε κάτι ανάλογο με τον επιτάφιο). Κατόπιν σχηματίζουν μια πορτοκαλί λωρίδα, το μήκος της οποίας εισέρχεται μέσα στο σπίτι. Την ζωγραφίζουν με διαφορα σχήματα και σε τακτά διαστήματα ανάβουν ένα μικρό κεράκι. Απο μακρυά φαίνεται όπως μια φωτεινή λωρίδα να εξέρχεται απο το σπίτι. Με αυτόν τον τρόπο παρακαλούν (πλησιάζουν) τη Θεά Laximi να τους φέρει υγεία, πλούτο, γνώση και ειρήνης.



Η τέταρτη και πέμπτη μέρα περνούν με θρησκευτικές τελετές και το φαστιβαλ ολοκληρώνεται την Κυριακή με το άνοιγα του ναού Rani Pokhari που βρίσκεται στο κέντρο της Κατμαντού και ανοίγει για όσους είναι μοναχοπαίδια. Αυτή είναι η μοναδική φορά στο χρόνο που ο ναός είναι ανοιχτός στο ευρύ κοινό. 

The Temple of Rani Pokhari
Rani Pokhari
Pratap malla and elephant στο χώρο της Rani Pokhari
Η ινδουιστική θρησκεια περιέχει πανάρχαιους μύθους για τα μοναχοπαίδια και σχετίζονται με το θεό Yama και τον αποχωρισμό του απο την αδελφή του Yamuna. Καθόλη τη διαρκεια του φεστιβαλ, ο τουρίστας μενει με την εντύπωση ότι ήρθαν τα Χριστούγεννα, ενώ βρισκόμαστε στα μέσα Οκτωβρίου. Όλα τα κτήρια είναι στολισμένα με χριστουγεννιάτικα λαμπιόνια, μόνο ο άγιος Βασίλης λείπει. Οι Νεπαλέζοι δεν γιορτάζουν Χριστούγεννα (είναι για αυτούς εργάσιμη μέρα), αν και όλα τα παιδιά ξέρουν τον Άγιο Βασίλη με τη μορφή του Santa Claus.

Swayambhunath Stupa: ο πρώτος τουριστικός προορισμός για τους επισκέπτες στην Κατμαντού, όπως στην αθήνα είναι η Ακρόπολη.


Πρόκειται για μια θιβετιανή πανάρχαια θρησκευτική αρχιτεκτονική στην κορυφή ενός λόφου που δεσπόζει στην κοιλάδα της κατμαντού, δυτικά της πόλης. Το θιβετιανό αυτό όνομα μεταφράζεται ως "Sublime trees" ανάλογο με τη "φλεγόμενη βάτο" του όρους Σινά και προέρχεται απο τις ποικιλίες δέντρων που βρέθηκαν στο λόφο. 


Ο λόφος πάνω στον οποίο βρίσκεται το Stupa θεωρείται ο πλέον ιερός ανάμεσα σε όλα τα βουδιστικά προσκυνήματα. Για τους Θιβετιανούς και τους οπαδούς του Βουδισμού, ο λόφος αυτός είναι δεύτερος σε σημασία μετα το Boudhanath. Στο βαθος φαινεται ενα τμήμα της Κατμαντού.

Ο ιερός αυτός χώρος ή θιβετιανό μοναστήρι, λέγεται stupa. Μια stupa αποτελείται απο ένα ημισφαιρικό θόλο και χώρο διαλογισμού.Στην κορυφή της Stypa διακρίνουμε τα μάτια και τα φρύδια του Βούδα ζωγραφισμένα πάνω σε λευκό φόντο, καθώς επίσης και τη μύτη του. Μεγάλο μέρος της εικονογραφίας του Swayambhunath προέρχεται από την Βατζραγιάνα παράδοση των βουδιστών Newar (πανάρχαια φυλή της κοιλάδας της κατμαντού).


Η πρόσβαση στο λόφο γίνεται απο μια μεγάλη σκάλα με 365 σκαλοπάτια, που οδηγεί κατευθείαν στην κύρια πλευρά του ναού, ενώ υπάρχει και οδική πρόσβαση, οπου συναντάμε πολλες μαιμούδες και γιαυτο ο λόφος λέγεται και monkey hill.   

Ο θρύλος λέει ότι η κοιλάδα της Κατμαντού ήταν μια λίμνη μέσα στην οποία υπήρχε ο λόφος σαν ένα φυσικό νησί. Πάνω σε αυτό δέσποζε μια stupa. Όταν ο Βούδα το επισκέφτηκε, έκανε μια ευχή: όποιος έρχεται εδώ και αναπνέει τον αέρα της, που περνά πάνω από τη stupa, να λαμβάνει το σπόρο της απελευθέρωσης από τον κύκλο της ζωής. Όμως ήταν πολύ δύσκολη η πρόσβαση στο λόφο. Τότε, ένας βουδιστής μοναχός από την Κίνα  στράγγισε τη λίμνη και έτσι έκανε τη stupa προσβάσιμη στους ανθρώπους. Κατά τη διάρκεια των αιώνων αμέτρητοι βουδιστές κυρίως από την Ινδία, τη Σρι Λάνκα, το Θιβέτ και την Κίνα επισκέφθηκαν τη stupa.

Η stupa αντιπροσωπεύει το μυαλό του Βούδα. Για να επισκεφθείτε μια stupa είναι σαν να θέλετε να επισκεφτείτε τον ίδιο το Βούδα. Έτσι, μέσα σε μια stupa επιτρέπεται να εισέρχονται μόνο οι ιερείς, όχι όμως και το κοινό για περιέργεια ή για θρησκευτικότητα.



Οι επισκέπτες και οι προσκυνητές περπατούν και αγγίζουν τους κυλιόμενους κυλίνδρους που περιέχουν θρησκευτικά κείμενα. Με αυτό τον τρόπο, στέλνεις τις ευχές σου, που θέλεις να πραγματοποιηθούν.



Πολύχρωμες σημαιούλες ανεμίζουν. Πάνω σε κάθε σημαία είναι γραμμένο ένα Μάντρας. Πιστεύεται ότι με την κίνηση αυτή, τα μάντρας μιλούν και στέλνουν τις επιθυμίες μας στο Υπερπέραν με την ευχή να πραγματοποιηθούν. Ωραίοι οι μύθοι τους. Όλη η πόλη της Κατμαντού στολίζεται με αυτές τις ιερές σημαιούλες και έχουν το ίδιο νόημα.
 

Nagarkot: ο δεύτερος τουριστικός προορισμός για τους επισκέπτες στην Κατμαντού, με εκπληκτική θέα στα Ιμαλάια, πολύ νωρις το πρωί, στην ανατολή του ήλιου, ώστε ακόμη να μην αρχίζει η υγρασία της ημερας να θολώνει την ατμόσφαιρα.

Κορφές των Ιμαλαίων σε υψόμετρο 7000μ βόρεια του Nagarkot

Πάρτε ένα ταξί και ξεκινήστε. Διαπραγματευτείτε την τιμή με τον ταξιτζή. Είμαι σίγουρος ότι θα σας προτείνει δεκα φορές ακριβότερη τη διαδρομή. Διαιρέστε με το δεκα και καντε την πρότασή σας. Είμαι σίγουρος οτι θα την δεκτεί.


Η διαδρομή διέρχεται μέσα απο την τρίτη σημαντική ιερή πόλη της κοιλάδας, την Bhaktapur, με το πλέον γνωστο durbar square (οι άλλες δύο ειναι η Kathmandu και το Patan) την οποία θα επισκεφτούμε σύντομα. Απο εκείνο το σημείο αρχίζει ο οδικός γολγοθάς. Ο δρομος ειναι υπο κατασκευή και το αυτοκίνητο βασικά αγκομαχά στα υπόλοιπα χιλιόμετρα που απομένουν. Όμως τελικά ο προορισμός επιβραβεύει το ταξίδι (35 χλμ) που διαρκεί κάτι λιγότερο απο 2 ώρες!!!

 
Κατά τη διάρκεια της διαδρομής βλέπετε φτωχογειτονιές, ενώ σπάνια βλέπετε αυτοκίνητα να κυκλοφορούν. Μόνο λεωφορεία της γραμμής και υποθέτετε πώς μπορούν να διακινούν κόσμο.  Σε κάθε στροφή ανυπομονώ να δω τα Ιμαλάια. Θα αργήσει όμως η θεα να αποκαλυφτεί μπροστά μου.

περιοχή Nagarkot
Εδω, οι ξένοι πληρώνουν 220 ρουπίες
Το Nagarkot είναι μια ορεινή περιοχή σε υψόμετρο 2175μ, πολύ γνωστη για τα ξενοδοχεία της αλλά και για τη θέα που προσφέρει στα Ιμαλάια (για ποιές άλπεις μιλάμε, όταν αυτές τελειώνουν στα 4000μ, ενω τα Ιμαλάια ξεκινούν απο αυτό το ύψος για να φτάσουν στα 8800μ). Στην κυριολεξία τρυπούν τον ουρανό... ένα θέαμα που δεν μπορείς να συλλάβεις αν δεν το δεις με τα ίδια σου τα μάτια.

Απο εδω ξεκινούν απειρες πεζοπορικές δασώδεις διαδρομές, εντελώς σκοτεινές λόγω της πυκνής βλάστησης, αλλά και επίσκεψη στον πύργο παρατήρησης, από τον οποίο έχεις μια περιμετρική θέα στα Ιμαλάια. Και όλα αυτά πολύ νωρίς το πρωί. Απο εδω διακρίνεις κορυφές (άγνωστες σε εμάς τους Ευρωπαίους) με υψόμετρο γύρω στα 7000μ, ενώ το 'Εβερεστ υποθέτεις που βρίσκεται και η Ανναπουρνα δεν φαίνεται. Οι κορυφές έχουν μια πυραμοειδή μορφή και είναι καλυμμένες με παγετώνες.

Κάποιοι πεζοπόροι προτιμούν να έλθουν εδω και να απολαύσουν εύκολες πεζοπορικές διαδρομές στους διπλανούς λόφους των 2600μ. Όταν τα βουνα φτάνουν τα 7000-8000μ, τότε το υψόμετρο των 2600μ (όσο είναι και το δεύτερο ψηλότερο βουνό της Ελλάδος, ο Σμόλικας) πώς μπορεί να χαρακτηριστεί.

Χωριουδάκια στις παρυφές του Nagarkot
Ο θερισμός του ρυζιού έχει τελειώσει
Patan Durbar Square, η δεύτερη ιερή πόλη
Η Patan Durbar βρίσκεται στο κέντρο της πόλης Lalitpur στο Νεπάλ. Είναι μια από τις τρεις πλατείες-πόλεις στην κοιλάδα του Κατμαντού που θεωρούνται Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Ένα από τα αξιοθέατα της πόλης είναι το αρχαίο βασιλικό παλάτι, όπου κατοικούσαν οι βασιλιάδες Μάλλα του Lalitpur.


Η πλατεία Durbar είναι ένα επίτευγμα της αρχιτεκτονικής Newar. Υπάρχουν πολλοί ναοί και μνημεία στην περιοχή. Οι κύριοι ναοί είναι ευθυγραμμισμένοι απέναντι από τη δυτική όψη του ανακτόρου. Η είσοδος των ναών βλέπει ανατολικά, προς το παλάτι. Υπάρχουν διάφοροι άλλοι ναοί και δομές μέσα και γύρω από την πλατεία Patan Durbar που χτίστηκαν απο τους Newa (ιστορικοί κάτοικοι της περιοχής και ιδρυτές των πολιτιστικών αξιών της κοιλάδας της Κατμαντού).


Η ιστορία της πόλης Patan χάνεται στα βάθη των αιώνων. Δεν γνωρίζουμε ακριβώς πότε ιδρύθηκε, παρότι είναι γνωστό ότι η περιοχή θεωρείτο ως ένα αρχαίο εμπορικό σταυροδρόμι. Κάποιες αρχαιολογικές μελέτες υπαινίσσονται ότι η ιστορία της δυναστείας Patan Thakuri έχτισε ένα παλάτι και έκανε μεταρρυθμίσεις στην περιοχή. Πάντως πολλοί ιστορικοί συμφωνούν ότι το Patan ήταν μια ευημερούσα πόλη από την αρχαιότητα.


Κόμπρα, το σύμβολο της θεότητας
Kumari στον ιερό της χώρο



Bhaktapur Durbar Square, η τρίτη ιερή πόλη
Είναι η σημαντικότερη πλατεία-πόλη της κοιλάδας της Κατμαντού και ο σημαντικότερος τουριστικός προορισμός. Όπως και οι πόλεις της κατμαντού και το Patan, η Bhaktapur θεωρείται Μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO.


Η πλατεία Bhaktapur Durbar βρίσκεται στην σημερινή πόλη Bhaktapur και είναι επίσης γνωστή ως Bhadgaon. Βρίσκεται 13 χλμ ανατολικά του Κατμαντού. Το συγκρότημα αποτελείται από τέσσερα διακεκριμένα τετράγωνα (Durbar Square, Taumadhi Square, Dattatreya Square and Pottery Square).


Ένα απο τα σημαντικότερα κτίσματα είναι το Παλάτι των πενήντα πέντε παραθύρων (Pachpanna Jhyale Durbar) που χτίστηκε κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Yaksha Malla το 1427 και αναδιαμορφώθηκε από τον Bhupatindra Malla τον 17ο αιώνα. Μεταξύ των τοίχων από κόκκινα πυρότουβλα είναι ένα μπαλκόνι με πενήντα πέντε παράθυρα, που θεωρείται μοναδικό αριστούργημα ξυλογλυπτικής. Είναι επίσης γνωστό ως ένα από τα παλαιότερα μνημεία που υπάρχουν στο Νεπάλ. 




Nyatapola Temple
Nyatapola στη γλώσσα των Newari σημαίνει πέντε ιστορίες - το σύμβολο των πέντε γήινων στοιχείων. Αυτή είναι η μεγαλύτερη και η υψηλότερη παγόδα του Νεπάλ που χτίστηκε ποτέ με τέτοια αρχιτεκτονική τελειότητα και καλλιτεχνική ομορφιά.



Νεπαλέζικες φυσιογνωμίες
Οι Νεπαλέζοι, επίσης γνωστοί ως Gurkha ή  Gorkhali, είναι πολίτες της Ομοσπονδιακής Λαϊκής Δημοκρατίας του Νεπάλ. Η χώρα κατοικείται από πολλές εθνικότητες με διαφορετικά χαρακτηριστικά προέλευσης, με αποτέλεσμα να μην εξισώνουν την εθνικότητά τους με την εθνότητα, αλλά με την υπηκοότητα και την πίστη. Οι Νεπαλέζοι (nepali) είναι απόγονοι μεταναστών από μέρη της Ινδίας, του Θιβέτ και τμήματα της Βιρμανίας και του Γιουνάν, ενώ κάποιες φυλές προέρχονται απο την Κεντρική Ασία μαζί με αυτόχθονες πληθυσμούς.


Μαθήτριες με τη σχολική τους ποδιά
Σκοπός στα ανάκτορα της Bhaktapur

Στην πλατεία Bhaktapur
Στην πλατεία Patan


Το Νεπάλ είναι μια πολυπολιτισμική και πολυεθνική χώρα, επίσης και πολυγλωσσική με 123 διαφορετικές διαλέκτους. Η κοιλάδα του Κατμαντού, είναι η πιο πυκνοκατοικημένη, με σχεδόν το 5% του πληθυσμού του έθνους.

Στην πλατεία Γλυπτικής της Bhaktapur
Φτιάχνοντας βάζα απο πηλό στην Bhaktapur

Αναμελιά στην πλατεία Patan
Πανέμορφή φυσιογνωμία στο ταμείο ενός Μουσείου
Μαζεύοντας ρύζι στο Chandruk
Ram, ο ευγενικός οδηγός μας

... στην περιοχή Swanta
κρυμμένη ομορφιά !!
αδελφάκια στο Dopato
χαμογελαστή νεαρή μάνα στο Dopato
ενδυμασίες Sherpa
φυλή των Limpu

Φωτογραφίες απο το Διεθνές Μουσείο Ορειβασίας στην Pokhara, Nepal
ο περίφημος Yeti των Ιμαλαίων

Τα Μοναστήρια και εγώ
Όλες οι θρησκείες έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό, εκείνο του μοναχισμού. Ο άνθρωπος, εκ φύσεως, αναζητεί τον εσωτερισμό και τον βρίσκει με διάφορους τρόπους, με το ποτό(sic), τη γιόγκα κυρίως όμως με το μοναχισμό. Καθόλη τη διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας και σε συγκεκριμένες χρονικές περιόδους υπήρξαν οι ερημίτες, αλλά λόγω της δυσκολίας της ερημητικής πολλοί μοναχοί αποτύγχαναν. Μετά έγιναν τα κοινόβια, όπου οι ερημίτες μοναχοί θα μπορούσαν να προσφέρουν ο ένας στον άλλον υποστήριξη, αλλά και να μαζεύονταν όλοι μαζί για την τέλεση από κοινού ενός τελουτουργικού πίστεως και ψυχικής ανάτασης. Εξέλιξη αυτών των κοινοβίων είναι τα σημερινά Μοναστήρια, διάσπαρτα σε όλη την υφήλιο, και φυσικά το Άγιο Όρος για τον ορθόδοξο Χριστιανισμό είναι ένα απο τα πλέον σημαντικά.

Το Νεπάλ είναι μια χώρα ινδουιστική και έχει αναρίθμητα μοναστήρια πολλα απο τα οποία μπορεί ο τουρίστας να τα επισκεφτεί. Περιβάλλεται απο χώρες που έχουν έντονο το ινδουιστικό στοιχείο. Από τα νότια την Ινδία, απο τα Δυτικά το Σικκίμ (σημαντική πολιτεία της Ινδίας στην οποία οι άγγλοι είχαν δώσει ιδιαίτερη στρατιωτική βαρύτητα) και το Μπουτάν και βόρεια το Θιβέτ, αυτό το απομονωμένο κράτος για πολλά χρόνια, μήλον της έριδος μεταξύ Ινδίας και Κίνας (σήμερα είναι πολιτεία της Κίνας, ένα είδος προτεκτοράτου). Το Θιβέτ βρίσκεται σε οροπέδιο 4700μ (ακόμη ψηλότερα και απο τη λίμνη Khayer Lake στα 4626μ που ανεβήκαμε, και γιαυτό ονομάζεται Στέγη του Κόσμου. Η πρωτεύουσα του Θιβέτ είναι η Λάσα που ενώνεται με το κινέζικο Golmud με σιδηρόδρομο που διασχίζει το Tanggula Pass, το υψηλότερο σημείο σιδηροδρομικής ύπαρξης του πλανήτη, υπερβαίνοντας κατά 255μ το στενό Ticlio (4829m) στις περουβιανές Άλπεις.

Πώς είναι η ζωή σε ένα μοναστήρι; Η Λολίτα Γεωργίου, στο βιβλίο της Ιμαλάια, Θεοί-θνητοί και Σύννεφα περιγράφει τις εντυπώσεις της σε αυτές τις περιοχές. Ιδιαίτερη μνεία κάνει στα δεκάχρονα παιδιά που τα αφιερώνουν οι οικογένειές τους στο μοναστήρι με την ελπίδα να έχουν μια καλή μετανσάρκωση, όχι τα άτυχα καλογεροπαίδια αλλά οι γονείς τους. Ένα πανάρχαιο έθιμο που τηρείται ακόμη και σήμερα από ένα απαιτητικό τερατείο και μεταδίδεται εύπεπτα στον "πιστό" άνθρωπο. Αυτός, ίσως, να είναι και ο ορισμός της πίστεως. Και όλα αυτα συμβαίνουν στη μακρινή Ασία; όχι βέβαια... συμβαίνουν και σε εμας... και αν δεν πιστεύετε συνεχίστε το διάβασμα...
 
Η εις Κύριον αποδημήσασα θεία Αλεξάνδρα εσκόπευε, όχι μόνο να ταλαιπωρήσει τους κληρονόμους της (βλέπε ιστορική αναδρομή της Διαθήκης της που εξ αιτίας  ενός δικηγόρου με υπερβολική ευσεινηδησία ή όπως λέει ο λαός με το σταυρο στο χέρι ή όπως λεω εγώ εντελώς μαλάκας...  η περιουσία της κατέληξε στο κράτος) , αλλά όπως φαίνεται και απο την επισυναπτόμενη επιστολή, ήθελε να "ταλαιπωρήσει" και τα εγγόνια της και μάλιστα εκείνο που θα φέρει το όνομα του πατρός της: Δημήτριος.


Όταν αποφοίτησα απο το Δημοτικό οι προοπτικές για να μπω στο Γυμνάσιο, με τις εξετάσεις εκείνης της εποχής, ήταν μάλλον δυσοίωνες! Η ατμόσφαιρα μέσα στο σπίτι ήταν πολύ ηλεκτρισμένη. Η μια θεία πρότεινε να γραφτώ στη Σιβιτανίδειο, να βγω ένας καλός ηλεκτρολόγος για να φτιάχνω πλυντήρια ή να αλλάζω λάμπες, η άλλη θεία να μπαρκάρω, που ήταν και το παλιό όνειρο του φευγάτου πατέρα μου, να γίνω ναυτόπαις. Μυστικά συμβούλια στρογγυλής τραπέζης διαδέχονταν το ένα το άλλο, ενώ εγω έπαιζα αμπάριζα και κρυφτό με τα άλλα παιδιά της γειτονιάς. Τα θρανία δεν μου πολυάρεσαν μέχρι τα 15 μου χρόνια, ίσως γιατί θα με ταλαιπωρούσαν άλλα τόσα χρόνια. Το Σύμπαν συνωμοτούσε κρυφά ενάντια σε κάθε προσπάθεια των δικών μου όπως απεδείχθηκε χρόνια μετά.
Λύση δεν βρισκόταν έτσι ώστε να μην γίνει το χατήρι καμιάς θείας μου. Τη λύση έδωσε η θεία Αλεξάνδρα, διαμέσου του κατά τα άλλα ευφυέστατου δικηγόρου, με μια πλαστή επιστολή-διαθήκη που αφορούσε εμένα και την οποία μου σέρβιραν μια ωραία πρωία, ενώ ετοιμαζόμουνα για το παιχνίδι της γειτονιάς... Δεν θυμάμαι τις αντιδράσεις μου, θυμάμαι όμως τις αντιδράσεις των άλλων. Ο πατέρας: κερατά, θα καθήσεις να διαβάσεις διαφορετικά σε περιμένει το μοναστήρι και το μαύρο γλυκό (ένα μαυρο λάστιχο που μέ εδερνε στα πόδια). Η αδελφή μου: αδελφάκι, να πας στο μοναστήρι και νάρχομαι να σε βλέπω γιατί δεν μας πάνε εκδρομές στο σχολείο. Ο αδελφός μου: ρε έχεις να μου δανίσεις ένα δεκάρικό;.

Με την πάροδο των ημερών οι αλχημίες συνεχίστηκαν για να με πείσουν να διαβάσω πιο πολύ. Εντούτοις, την πιο πρωτότυπη αλχημία την είχε η θεία μου Φούλα που για να δώσει περισσότερο σασπένς με πήρε και πήγαμε στο Ξυλόκαστρο και επισκεφτήκαμε το μοναστήρι, που θα γινότανε το μελλοντικό μου σπίτι.. Μίλησα με τους καλόγερους και μετ΄γυρίσαμε στην Αθήνα. Βρήκα τον πατέρα μου να διαβάζει εφημερίδα και του λέω με χαρά: πατέρα, πήρα την απόφασή μου, θα γίνω καλογεροπαίδι!!!! Σηκώνεται όρθιος και φωνάζει: γυναίκα το μαύρο γλυκόοοοοο!!

Τελικά κάτι πήγε στραβά και μπήκα στο Γυμνάσιο. Δεν ξέρω τι έχασε το Μοναστήρι απο την απουσία μου, αλλά η Ελλάδα έχασε ένα λαμπρό Μητροπολίτη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου